ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΑΞΙΩΣΕΩΝ e-ΕΦΚΑ

Με την υπ’ αριθμ. A296/2023 απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πατρών έκανε εν μέρει δεκτή αγωγή εντολέα μου και υποχρέωσε τον e-ΕΦΚΑ να επιστρέψει εντόκως ποσό που κατασχέθηκε από τραπεζικό λογαριασμό του εντολέα μου λόγω οφειλών. Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι το δικαίωμα του e-ΕΦΚΑ για είσπραξη οφειλών μπορεί να ασκηθεί εντός δέκα ετών και ότι η εν λόγω προθεσμία δεν αναστέλλεται εξαιτίας της υπαγωγής των συγκεκριμένων οφειλών σε καθεστώς τμηματικής καταβολής μετά από αίτημα του ενδιαφερόμενου, κατ' αποδοχή σχετικών ισχυρισμών μου.

Το Δικαστήριο μεταξύ άλλων έκρινε ότι “12. Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατέθηκαν στην τρίτη σκέψη της παρούσας, το δικαίωμα του εναγόμενου Ε.Φ.Κ.Α. προς είσπραξη των επίδικων χρηματικών απαιτήσεών του που ανάγονται στη χρονική περίοδο πριν από 01.01.2002 (έναρξη εφαρμογής του θεσμού της Α.Π.Δ.) παραγράφεται μετά την πάροδο δεκαετίας, η οποία αρχίζει από την πρώτη ημέρα του επόμενου έτους μέσα στο οποίο έγινε η ταμειακή βεβαίωσή τους, ενώ το δικαίωμα προς είσπραξη των επίδικων χρηματικών απαιτήσεών του που ανάγονται στη χρονική περίοδο μετά από 01.01.2002 παραγράφεται μετά δεκαετία από τη λήξη του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο βεβαιώθηκαν εν στενή εννοία. Ειδικότερα, για την είσπραξη των οφειλών που προέρχονται από τους με αριθμ. .... νόμιμους τίτλους, χρονικών περιόδων 12/1999 και 01/2000, οι οποίες βεβαιώθηκαν με τις με αριθμ. .... (τρεις ταυτάριθμες) ταμειακές βεβαιώσεις, η παραγραφή ξεκίνησε την 01.01.2001 (την πρώτη ημέρα του επόμενου έτους μέσα στο οποίο έγινε η ταμειακή βεβαίωσή τους). Η εν λόγω παραγραφή, ωστόσο, διακόπηκε, διαδοχικά, με την ..../12.12.2001 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης (επιδοθείσα νομίμως στον ενάγοντα στις 13.12.2001) και την έκδοση του με αριθμ. ..../20.05.2003 (αριθμ. ειδ. βιβλίου 11) προγράμματος δημόσιου αναγκαστικού πλειστηριασμού, οπότε και ξεκίνησε νέα ισόχρονη (δεκαετής) προθεσμία παραγραφής (από την επόμενη μέρα της τελευταίας πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης), η οποία έληξε στις 21.05.2013. Ο χρόνος αυτός λήξης δεν μεταβάλλεται, άλλωστε, καθόσον η δυνατότητα τμηματικής καταβολής των ως άνω οφειλών που παρασχέθηκε στον ενάγοντα, δυνάμει των με αριθμ. ..../30.06.2003 και .../16.05.2005 αποφάσεων του Διευθυντή του Περιφερειακού Υποκαταστήματος Πατρών του Ι.Κ.Α., δεν ίσχυε κατά την τελευταία διετία της παραγραφής του δικαιώματος του εναγόμενου προς είσπραξη των προαναφερθεισών χρηματικών του απαιτήσεων (δηλαδή από 21.05.2011 έως 21.05.2013), ώστε να δύναται να ανασταλεί η ως άνω προθεσμία παραγραφής, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στη διάταξη της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 87 του ν.2362/1995, το οποίο εφαρμόζεται εν προκειμένω δυνάμει του άρθρου 14 παράγραφος 4 του ν.3050/2002 σε συνδυασμό με το άρθρο 55 παράγραφος 2 του ν.2676/1999. Εξάλλου, η υποβολή αίτησης για υπαγωγή σε ρύθμιση οφειλών, όπως αυτές που υπέβαλε ο ενάγων (με αριθμ..../19.03.2012, .../21.03.2012 και .../30.04.2012 αιτήσεις) δεν συνιστά κάποιον από τους περιοριστικά αναφερόμενους στις οικείες διατάξεις των άρθρων 88 και 89 του ν.2362/1995 λόγους αναστολής ή διακοπής της παραγραφής .... Ως εκ τούτου, μη νομίμως το εναγόμενο κατέσχεσε το ποσό των 5.030,01 ευρώ από το λογαριασμό (με αριθμ. ....) που διατηρεί ο ενάγων στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. Με βάση τις ανωτέρω διαπιστώσεις, το Δικαστήριο κρίνει ότι στοιχειοθετείται αποζημιωτική ευθύνη του εναγόμενου ασφαλιστικού φορέα, σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., και αναγνωρίζει ότι ο ενάγων δικαιούται να λάβει από το εναγόμενο, ως αποζημίωση, για τη ζημία που υπέστη από την ως άνω μη νόμιμη κατάσχεση, το ποσό των 5.030,01 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής που έλαβε χώρα στις 05.02.2019 (σχετ. η με αριθμ. ..../05.09.2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πατρών, ....). .... Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του ενάγοντος και το είδος και τη βαρύτητα της προσβολής που αποτυπώθηκε στον ψυχισμό του, από την αιφνίδια κατάσχεση του ως άνω ποσού από το λογαριασμό του, για την οποία έχει αποκλειστική ευθύνη το εναγόμενο, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη δυνάμενη να ικανοποιηθεί με την αναγνώριση της επιδίκασης σε αυτόν του εύλογου ποσού των 500 ευρώ, κατά μερική αποδοχή του σχετικού αιτήματος της κρινόμενης αγωγής".