ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟΥ
Με την υπ’ αριθμ. A439/2023 απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πατρών έκανε δεκτή προσφυγή εντολέα μου και υποχρέωσε δήμο να επιστρέψει εντόκως ως αχρεωστήτως καταβληθέντα διάφορα ποσά που καταβλήθηκαν από τον εντολέα μου ως δημοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού. Η υποχρέωση επιστροφής θεμελιώθηκε στην παρανομία της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου του οικείου δήμου, με την οποία καθορίστηκαν το πρώτον τα δημοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού, η οποία ελέγχθηκε παρεμπιπτόντως, κατ' αποδοχή σχετικών ισχυρισμών μου.
Το Δικαστήριο μεταξύ άλλων έκρινε ότι “Επειδή, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της με αριθ. 23/2022 απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, το τελευταίο στηρίχθηκε για την κατανομή του κόστους των δημοτικών υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού στο κριτήριο της χρήσης των ακινήτων, μόνο όσον αφορά τις βιομηχανίες, σουπερμάρκετ, ιδιωτικές κλινικές και θεραπευτήρια, ασφαλιστικές εταιρείες, εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, τράπεζες, πολυκαταστήματα, κοινωφελείς οργανισμοί, εταιρείες logistics, καζίνο, εταιρείες έτοιμου σκυροδέματος, κοινόχρηστοι χώροι ξενοδοχείων 4 και 5 αστέρων. Για τις επαγγελματικές χρήσεις αυτές, καθόρισε ενιαίους συντελεστές σε όλη τη διοικητική περιφέρεια του δήμου (6,00 ευρώ/τ.μ.), λόγω της πολλαπλάσιας παραγωγής απορριμμάτων έναντι των λοιπών επαγγελματικών χώρων. Κατά τα λοιπά, προέβη στον καθορισμό συντελεστών, όχι επί τη βάσει του ως άνω νόμιμου κριτηρίου της χρήσης των βαρυνόμενων ακινήτων, αλλά επί τη βάσει, κατά κύριο λόγο, της τοποθεσίας αυτών (δημοτική-τοπική κοινότητα), όπως, άλλωστε, συνέβη και στην κρινόμενη περίπτωση με τα επίμαχα ακίνητα της προσφεύγουσας. Ωστόσο, κατά το μέρος που η εν λόγω κανονιστική απόφαση έκανε χρήση του ανωτέρω κριτηρίου της τοποθεσίας των ακινήτων, που δεν προβλέπεται από τις προεκτεθείσες εξουσιοδοτικές διατάξεις του ν. 25/1975, κείται έκτος των ορίων της παρασχεθείσας με αυτές νομοθετικής εξουσιοδότησης και, ως εκ τούτου, δεν είναι νόμιμη. Για το λόγο δε αυτό, οι προσβαλλόμενες πράξεις, με τις οποίες καταλογίστηκαν σε βάρος της προσφεύγουσας τέλη καθαριότητας και φωτισμού, για το έτος 2022, απώλεσαν το νόμιμο έρεισμά τους και είναι, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, μη νόμιμες και ακυρωτέες, κατ’ αποδοχή του οικείου λόγου προσφυγής, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών προβαλλόμενων λόγων. Εξάλλου, το ποσό που τυχόν καταβλήθηκε από την προσφεύγουσα εταιρία, δυνάμει των ως άνω προσβαλλόμενων πράξεων, πρέπει να επιστραφεί σε αυτήν, ως αχρεωστήτως καταβληθέν, νομιμοτόκως από την άσκηση της προσφυγής, εφόσον η καταβολή έλαβε χώρα πριν από την άσκησή της (Σ.τ.Ε. 2506/2019), σύμφωνα με το οριζόμενο στο άρθρο 45 του ν. 4607/2019 (Α΄ 65) επιτόκιο.".
