ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ – ΠΡΟΣΥΜΒΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ
Με την υπ’ αριθμ. Α321/2021 του το Διοικητικό Εφετείο Πατρών έκανε δεκτή αίτηση ακύρωσης εντολέα μου κατά απόφασης ματαίωσης διαγωνισμού προμήθειας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι για τη νομιμότητα της ματαίωσης δεν αρκεί μόνη η διαπίστωση ότι στο πλαίσιο του διαγωνισμού εμφιλοχώρησε κάποια τυπική παρατυπία, χωρίς να θεμελιώνεται ο ουσιώδης χαρακτήρας αυτής, ενώ περαιτέρω κρίθηκε ότι απαιτείται τεκμηρίωση σχετικά με το γεγονός ότι η ματαίωση αποτελεί το ηπιότερο και μοναδικό μέσο για την θεραπεία αυτής της τυπικής παρατυπίας, κατ’ αποδοχή σχετικών ισχυρισμών που είχα προβάλει.
Το Δικαστήριο μεταξύ άλλων έκρινε ότι “… όπως συνάγεται από το γράμμα της διάταξης του άρθρου 106 παρ. 2 εδ. α του ν. 4412/2016 και εξ αντιδιαστολής με την παρ. 1 του ίδιου άρθρου και νόμου, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της αναθέτουσας αρχής να προβεί στη ματαίωση της διαδικασίας ανάθεσης δημόσιας σύμβασης, μετά από γνώμη του αρμοδίου οργάνου, λόγω παράτυπης διεξαγωγής της διαδικασίας ανάθεσης, η σχετική, πάντως, απόφαση πρέπει να φέρει πλήρη και ειδική αιτιολογία, αναφερόμενη κατά τρόπο συγκεκριμένο στους λόγους, για τους οποίους αποφασίζεται η ματαίωση και επανάληψη του διαγωνισμού (πρβλ. ΣτΕ 950/2016, 423/2013, 4146/2012, 543/2010). Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση, η αναθέτουσα αρχή είχε διακριτική ευχέρεια και όχι δεσμία αρμοδιότητα να αποφασίσει την ματαίωση του ένδικου διαγωνισμού για τον λόγο που επικαλέστηκε και όφειλε να αιτιολογήσει τη σχετική απόφασή της κατά τρόπο πλήρη και ειδικό. Με δε την προσβαλλομένη απορρίφθηκε η ένσταση της αιτούσας εταιρείας, διότι κρίθηκε ότι νομίμως η αναθέτουσα αρχή αποφάσισε την ματαίωση του ένδικου διαγωνισμού λόγω παράτυπης διεξαγωγής της διαδικασίας ανάθεσης, διότι δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 12 και 14 της διακήρυξης και αποσφραγίστηκε η οικονομική προσφορά του …., ενώ ο φάκελος δικαιολογητικών του δεν είχε γίνει αποδεκτός. Η αιτιολογία, όμως, αυτή δεν παρίσταται πλήρης και ειδική. Τούτο δε διότι περιορίζεται στη γενική διαπίστωση ότι, σύμφωνα με το άρθρο 14 της οικείας διακήρυξης, δεν αποσφραγίζονται, αλλά επιστρέφονται φάκελοι της οικονομικής προσφοράς για όσες προσφορές δεν κρίθηκαν αποδεκτές σε προηγούμενο στάδιο, όπως εκείνη του οικονομικού φορέα …., χωρίς να τεκμηριώνεται κατά τρόπο ειδικό και ορισμένο για ποιον λόγο και κατά ποιον συγκεκριμένο τρόπο η παραβίαση του προαναφερόμενου άρθρου 14 είναι στην προκειμένη περίπτωση ουσιώδης και επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό τη διαγωνιστική διαδικασία, ώστε να μην δύναται να θεραπευτεί με ηπιότερο μέσο, παρά μόνο με τη ματαίωση του διαγωνισμού, σε συνάρτηση, ιδίως, με τις γενικές αρχές και του κανόνες που διέπουν τη σύναψη συμβάσεων και τα πραγματικά περιστατικά της κρινόμενης υπόθεσης. Ενόψει τούτων, η προσβαλλόμενη πράξη δεν αιτιολογείται νομίμως και, για το λόγο αυτό, πρέπει να ακυρωθεί και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση προς νέα νόμιμη κρίση ...”.
