ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΙΑΤΡΩΝ ΕΣΥ
Με την υπ’ αριθμ. 1818/2022 απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε έφεση και επικύρωσε τη νομιμότητα απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία κρίθηκε ως νόμιμη η επιλογή του ιατρού - εντολέα μου ως Διευθυντή σε νοσοκομείο του ΕΣΥ. Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι η έφεση ασκήθηκε εκπρόθεσμα, δεδομένου ότι η καταχρηστική ετήσια προθεσμία προσβολής της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου δεν ανεστάλη με τις ΚΥΑ περί αναστολής δικονομικών προθεσμιών λόγω της πανδημίας, κατ' αποδοχή σχετικών ισχυρισμών μου.
Το Δικαστήριο μεταξύ άλλων έκρινε ότι "Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, η εκκαλούμενη απόφαση, όπως προκύπτει από τα διαλαμβανόμενα σ’ αυτήν, δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση του δικάσαντος διοικητικού εφετείου στις 26.6.2019, η δε υπό κρίση έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του ανωτέρω δικαστηρίου στις 11.9.2020, ήτοι μετά την πάροδο της ετήσιας προθεσμίας που τάσσει η προπαρατεθείσα διάταξη του άρθρου 58 παρ. 3 του π.δ. 18/1989. Εξάλλου, η προσωρινή αναστολή των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών για τη διενέργεια διαδικαστικών πράξεων ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, που είχε επιβληθεί με αντίστοιχες κοινές υπουργικές αποφάσεις στο πλαίσιο της λήψης έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 [βλ. κ.υ.α. Δ1α/Γ.Π.οικ./17734/12.3.2020 (Β΄ 833), Δ1α/Γ.Π. οικ.18176/15.3.2020 (Β΄ 864), Δ1α/Γ.Π.οικ.21159/27.3.2020 (Β΄ 1074), Δ1α/Γ.Π.οικ.24403/10.4.2020 (Β΄ 1301), Δ1α/Γ.Π.οικ.26804/25.4.2020 (Β΄ 1588), Δ1α/Γ.Π.οικ.30340/15.5.2020 (Β΄ 1857), Δ1α/Γ.Π.οικ.33202/ 28.5.2020 (Β΄ 2033 - επανέναρξη), αφορούσε το χρονικό διάστημα από 13.3.2020 έως 31.5.2020 (βλ. ΣτΕ Ολομ. 2776/2020, σκ. 3), ήδη δε με το άρθρο πρώτο της ανωτέρω Δ1α/Γ.Π.οικ.33202/28.5.2020 κοινής υπουργικής απόφασης αποφασίστηκε η επαναλειτουργία των ως άνω δικαστηρίων από 1.6.2020 και, επομένως, η εκκαλούσα είχε τη δυνατότητα να ασκήσει την έφεση μέχρι τις 26.6.2020, οπότε και έληξε η ετήσια προθεσμία (βλ. ΣτΕ 2049/2021). Είναι δε απορριπτέος ως αβάσιμος ο ισχυρισμός της εκκαλούσας ότι δεν πρέπει να προσμετρηθεί, για τον υπολογισμό της εν λόγω προθεσμίας, το χρονικό διάστημα από 13.3.2020 έως 31.5.2020 κατά το οποίο ίσχυε αναστολή δικονομικών προθεσμιών, δεδομένου ότι η αναστολή αυτή αναφέρεται μόνο στην 60νθήμερη προθεσμία από την κοινοποίηση της εκκαλούμενης απόφασης και όχι και στην ετήσια προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής, η οποία, κατά τα προαναφερθέντα, δεν είναι δεκτική αναστολής και λήγει οπωσδήποτε όταν παρέλθει έτος από την αφετηρία της. Ως εκ τούτου, η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε εκπροθέσμως και, για τον λόγο αυτόν, πρέπει να απορριφθεί.".
